top of page

Nasze wyznanie wiary

Wiara chrześcijańska

Wiara chrzeÅ›cijaÅ„ska jest wyjÄ…tkowa. Wszystkie inne religie Å›wiata wymagajÄ…, aby czÅ‚owiek wykonywaÅ‚ dobre uczynki, a nastÄ™pnie Bóg je akceptuje lub odrzuca; jeÅ›li zostanÄ… zaakceptowane, czÅ‚owiek otrzymuje uznanie. ChrzeÅ›cijaÅ„stwo jest dokÅ‚adnie odwrotne: Bóg wykonuje najwyższe dobre dzieÅ‚o przez Jezusa Chrystusa, czÅ‚owiek je akceptuje lub odrzuca, a Bóg otrzymuje uznanie.

​

Wielu nazywa siebie chrzeÅ›cijanami, ale nie ma koÅ„ca różnym (i czÄ™sto sprzecznym) przekonaniom – a nawet „bogom” – które promujÄ…. Samoidentyfikacja jako chrzeÅ›cijanina nie czyni nas chrzeÅ›cijanami. Bóg definiuje, kim On jest, a nie czÅ‚owiek, wiÄ™c aby znaleźć prawdÄ™, musimy udać siÄ™ do źródÅ‚a. Bóg objawia siÄ™ w Swoim SÅ‚owie, Biblii, a jego znaczenie jest najwyraźniej zdefiniowane przez tych, którzy byli obecni w czasie pisania. Dlatego KoÅ›cióÅ‚, kierowany przez Ducha ÅšwiÄ™tego, potrzebowaÅ‚ wieków, aby ustalić kanon Pisma ÅšwiÄ™tego (które ksiÄ™gi miaÅ‚y zostać wÅ‚Ä…czone do Biblii) i podstawowe podstawowe zasady wiary (Wyznania Wiary).

​

Wierzymy w wiarę katolicką: w to, w co wierzono wszędzie (geograficznie), w całości (nie dodając niczego nowego, nie odejmując niczego starego), przez wszystkich ludzi (niezależnie od rasy, kultury, płci, statusu społecznego, klasy ekonomicznej), we wszystkich czasach (od początku). Doktryna nie jest tylko umową mentalną, ale żywą relacją z Wszechmogącym Bogiem i Jego Kościołem.

​

Wierzymy, że KoÅ›cióÅ‚ jest CiaÅ‚em Chrystusa (Kolosan 1:18) i że modlitwa Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy zostanie speÅ‚niona: „Nie tylko za nimi proszÄ™, ale i za tymi, którzy dziÄ™ki ich sÅ‚owu bÄ™dÄ… wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie” (Jan 17:20-21)

ICCEC: Wiara przekazana Apostołom

Uznajemy:

  • SześćdziesiÄ…t sześć powszechnie akceptowanych ksiÄ…g Starego i Nowego Testamentu, to spisane SÅ‚owo Boże zawierajÄ…ce wszystko, co niezbÄ™dne do zbawienia, gÅ‚ówne Å›wiadectwo nauczania apostolskiego i źródÅ‚o pożywienia i siÅ‚y KoÅ›cioÅ‚a

  • BTÅ‚umaczenia Biblii z oryginaÅ‚u greckiego i hebrajskiego sÄ… ważne dla czytania i studiowania przez KoÅ›cióÅ‚; wersje, które dodajÄ…, odejmujÄ… lub zmieniajÄ… znaczenie oryginalnego tekstu, nie sÄ…

  • Pismo ÅšwiÄ™te jest natchnionym, nieomylnym SÅ‚owem Bożym, ostatecznym autorytetem we wszystkich kwestiach wiary i praktyki

  • Pismo należy rozumieć w Å›wietle tradycji apostolskiej i natchnienia Ducha ÅšwiÄ™tego; w tym, o czym Pismo ÅšwiÄ™te nie mówi, oddajemy siÄ™ tradycji apostolskiej

​

Uznajemy:

  • Wyznanie Apostolskie jako Symbol Chrztu i Wyznanie Nicejskie (bez klauzuli filioque) jako wystarczajÄ…ce oÅ›wiadczenie wiary chrzeÅ›cijaÅ„skiej

  • Siedem Sakramentów KoÅ›cioÅ‚a: Eucharystia, Chrzest, Bierzmowanie, Spowiedź (ObrzÄ™d Pojednania), ÅšwiÄ™te MałżeÅ„stwo, KapÅ‚aÅ„stwo (ÅšwiÄ™cenia) i Uzdrowienie (Ostateczne Namaszczenie)

  • Historyczny episkopat w Sukcesji Apostolskiej: dar autorytetu Chrystusa dla KoÅ›cioÅ‚a i powiernik wiernoÅ›ci KoÅ›cioÅ‚a nauczaniu apostolskiemu

 

Uznajemy:

  • Å»e każde życie ludzkie jest Å›wiÄ™te od momentu poczÄ™cia aż do naturalnej Å›mierci

  • Å»e ÅšwiÄ™te MałżeÅ„stwo jest miÄ™dzy mężczyznÄ… i kobietÄ… i jest relacjÄ… przymierza miÄ™dzy nimi a Bogiem

  • Å»e ÅšwiÄ™te MałżeÅ„stwo jest boskim obrazem relacji miÄ™dzy Chrystusem a Jego OblubienicÄ…, KoÅ›cioÅ‚em

  • Å»e wszystkie dzieci sÄ… bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwem od Bóg

 

Akceptujemy oÅ›wiadczenia pierwszych siedmiu soborów ekumenicznych KoÅ›cioÅ‚a:

  1. Pierwszy Sobór Nicejski (325)

  2. Pierwszy Sobór KonstantynopolitaÅ„ski (381)

  3. Sobór Efeski (431)

  4. Sobór ChalcedoÅ„ski (451)

  5. Drugi Sobór KonstantynopolitaÅ„ski (553)

  6. Trzeci Sobór KonstantynopolitaÅ„ski (680–681)

  7. Drugi Sobór Nicejski (787)

Instytut Służby Miejskiej (TUMI) Afirmacja wiary

  1. Istnieje jeden żywy i prawdziwy Bóg, nieskoÅ„czenie doskonaÅ‚y w chwale, mÄ…droÅ›ci, Å›wiÄ™toÅ›ci, sprawiedliwoÅ›ci, mocy i miÅ‚oÅ›ci, jeden w swojej istocie, ale wiecznie istniejÄ…cy w trzech osobach: Bóg Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch ÅšwiÄ™ty. Bóg suwerennie stworzyÅ‚ Å›wiat z niczego, tak że jego stworzenie, choć caÅ‚kowicie od niego zależne, ani nie obejmuje części Boga, ani nie warunkuje jego zasadniczej doskonaÅ‚oÅ›ci.

  2. KsiÄ™gi, które tworzÄ… kanon Starego i Nowego Testamentu, sÄ… werbalnie natchnione przez Boga, nieomylne w oryginalnych pismach, jedynej nieomylnej regule wiary i praktyki.

  3. Bóg stworzyÅ‚ czÅ‚owieka na swój obraz, w stanie pierwotnej prawoÅ›ci, z którego czÅ‚owiek nastÄ™pnie upadÅ‚ przez dobrowolny bunt, a w konsekwencji jest winny, z natury zepsuty i podlega boskiemu gniewowi.

  4. Jezus Chrystus, wieczny Syn, staÅ‚ siÄ™ czÅ‚owiekiem, nie przestajÄ…c być Bogiem, jednoczÄ…c ze swojÄ… boskÄ… naturÄ… prawdziwÄ… naturÄ™ ludzkÄ… w swoim wcieleniu, i tak pozostaje Bogiem i czÅ‚owiekiem, w dwóch odrÄ™bnych naturach i jednej osobie, na zawsze. ZostaÅ‚ poczÄ™ty przez Ducha ÅšwiÄ™tego, narodzony z dziewicy Marii, objawiÅ‚ swojÄ… boskość poprzez liczne cuda, wypeÅ‚niÅ‚ wymagania Prawa przez swoje bezgrzeszne życie, przelaÅ‚ swojÄ… krew jako zastÄ™pcze i przebÅ‚agalne zadośćuczynienie za grzech czÅ‚owieka, zostaÅ‚ wskrzeszony z martwych w tym samym ciele, teraz uwielbionym. WstÄ…piÅ‚ do nieba i teraz wstawia siÄ™ w chwale za swoich odkupionych jako nasz wielki ArcykapÅ‚an i OrÄ™downik oraz jako gÅ‚owa KoÅ›cioÅ‚a i Pan indywidualnego wierzÄ…cego.

  5. Duch ÅšwiÄ™ty przekonuje Å›wiat o grzechu, sprawiedliwoÅ›ci i sÄ…dzie, poprzez posÅ‚ugÄ™ odrodzenia i uÅ›wiÄ™cenia, stosuje zbawienie i umieszcza wierzÄ…cych w KoÅ›ciele, prowadzi i pociesza dzieci Boże, zamieszkuje, kieruje, obdarowuje i umacnia KoÅ›cióÅ‚ w pobożnym życiu i sÅ‚użbie, aby wypeÅ‚nić Wielkie Polecenie, a także pieczÄ™tuje i zachowuje wierzÄ…cego, aż do powrotu Chrystusa..

  6. Każdy czÅ‚owiek, bez wzglÄ™du na rasÄ™ lub rangÄ™, który przyjmuje Pana Jezusa Chrystusa przez wiarÄ™, rodzi siÄ™ w rodzinie Bożej i otrzymuje życie wieczne. Dzieje siÄ™ to wyÅ‚Ä…cznie z powodu Å‚aski Bożej i nie ma żadnego uzasadnienia w ludzkich zasÅ‚ugach.

  7. KoÅ›cióÅ‚ ÅšwiÄ™ty jest jednÄ… instytucjÄ… specjalnie ustanowionÄ… przez Boga, aby dziaÅ‚ać w szerzeniu Królestwa, aż do ponownego przyjÅ›cia Chrystusa. SkÅ‚ada siÄ™ ze wszystkich odrodzonych przez Ducha Bożego, w mistycznej jednoÅ›ci i komunii zarówno z Chrystusem, gÅ‚owÄ… ciaÅ‚a, jak i ze wspóÅ‚wyznawcami. Zgromadzenia sÄ…siedzkie sÄ… lokalnym przejawem KoÅ›cioÅ‚a powszechnego. W posÅ‚uszeÅ„stwie nakazowi Chrystusa te zgromadzenia gÅ‚oszÄ… SÅ‚owo Boże, wyposażajÄ… lud Boży do dzieÅ‚a posÅ‚ugiwania i sprawujÄ… WieczerzÄ™ PaÅ„skÄ… i chrzest.

  8. Pan Jezus Chrystus powróci cieleÅ›nie, widzialnie i osobiÅ›cie, aby przyjąć swoich, dostosować wierzÄ…cych do swojego obrazu i ustanowić swoje tysiÄ…cletnie Królestwo. BÄ™dzie sÄ…dziÅ‚ żywych i umarÅ‚ych i dokona ostatecznego rozdzielenia odkupionych i zagubionych, przeznaczajÄ…c niewierzÄ…cych na wiecznÄ… karÄ™, a wierzÄ…cych na wiecznÄ… chwaÅ‚Ä™, cieszÄ…c siÄ™ Å›wiadomÄ… spoÅ‚ecznoÅ›ciÄ… z Nim.

  9. GÅ‚ównym celem życia czÅ‚owieka jest oddawanie czci i chwaÅ‚y WszechmogÄ…cemu Bogu. Osobiste zbawienie jest Å›rodkiem do tego celu.

bottom of page